15 juni, you cute little blond boy and blond girl

Na 14 uur slapen met zijn allen hebben we de eerste stappen in het verslaan van de jetlag gezet. En het zijn flinke stappen gebleken, want de dag is heel goed verlopen. Niemand stortte in van de vermoeidheid, iedereen bleef actief. En we hebben dan ook een hoop gedaan!

De dag begon met een heerlijk ontbijtje dat geserveerd werd in de open huiskamer van de villa. Mixed fruit juice, scrambled eggs, croissantjes, koffie, melk, heerlijk allemaal (inderdaad geen Indonesisch ontbijtje met rijst). En dat allemaal rond 8.15 uur en we zaten allemaal aan tafel. En dat terwijl het dan 2.15 uur is in Nederland. En iedereen was gezellig
En zoals afgesproken met school heeft Tessel daarna netjes haar rekenwerk gemaakt en haar weblog ge-update. Toen dat na een uurtje op orde was, was het tijd voor ‘buitenspelen: ……zwemmen natuurlijk! Duikbrillen op en dingetjes opduiken. Opblaasstoeltjes erin en de krokodil. Lekker spetteren, leuk hoor.
Rond een uur of 12 kwamen Sonja en Gerard, de ouders van een vriendin (Yvette) van Judith. Gisteren werden we op het vliegveld ook door hen onthaald. Ze stonden daar te wachten op ons en dat was wel een leuke verrassing. Maar goed, nu waren ze op bezoek bij onze villa. Ze komen hier al 16 jaar dus ze kennen Bali heel goed. Het eerste (naast het kletsen) wat we gedaan hebben is Bokashi halen bij de apotheek. Dat is een olie-achtig kruidenspulletje dat helpt bij wondjes en dergelijke. Romijn is flink geprikt door muggen en aanstippen met deze olie helpt tegen de kriebel. Het is een lokaal product.
Na dit korte tripje achterop de brommer gingen we met de taxi in de buurt bij hun hotel lunchen. In het restaurantje kun je aanwijzen wat je wil hebben (rijst, groente, sambal, vlees, etc.) en als je dan je bord hebt laten vullen dan krijg je een kaartje mee met de prijs (zie foto’s). En later reken je dan alle kaartjes af bij de kassa.
Na de lunch, op naar het strand. We hebben een lange wandeling gemaakt op het strand. Op het strand lagen allerlei mooie schelpjes, stukjes koraal en de schilden van krabbetjes. Romijn was niet te houden natuurlijk. Alles moest mee. Tessel liep heerlijk in de zee met de golven. Niet te ver, want de zee kan verraderlijk zijn. Sterker nog, dit stuk strand is de plek voor surfen. Super hoge golven. Dus opletten geblazen, want ook de uiteinden van zo’n golf brengt veel water, dus als kind kan je omver geduwd worden.
Aan het einde van de wandeling hebben we heerlijk pisang goreng (gebakken banaan) en tempeh (soort van koeken met bonen erin) gegeten. Tegen zonsondergang (rond 18.00 uur) liepen we terug over het strand. Het gezegde op Bali is dat als je de zon in zee ziet zakken zonder een wolk ertussen dat je dan een wens mag doen. Het grappige is ook op Bali dat veel kinderen na school door de schoolbus op het strand worden afgezet. Hele scholen verzamelen zich rond dit uur op het strand. En daar liepen we dan tussen. En toen gebeurde het, die kinderen wilden wel met ons op de foto. Nou, dat werd een heel gedoe. Tientallen kinderen voor en achter de camera rondom ons. Die kids hebben ook bijna allemaal een mobieltje, zoals je kunt zien op de foto’s. En vooral Tessel en Romijn waren in “trek” vanwege hun blonde haren. Ze wisten niet wat hen overkwam. Oh, you cute little blond boy en blond girl. Grappig hoor….. En oh ja, tussen de zon en de zee zat een wolkje, maar Romijn heeft toch maar wel een wens gedaan, voor de zekerheid. Welke wens? Tja, dat mag je niet verklappen natuurlijk!

Wat een heerlijke eerste echte volle dag op Bali!