Sunshine Coast

Op zaterdagmiddag 13 augustus zitten we tegen 14.00 uur in de auto en sjezen we richting Rockhampton. We hebben nog een heerlijke ochtend op Long Island doorgebracht. Maar het is ook wel weer fijn om op de weg te zitten, op naar nieuwe avonturen. We laten het Carnarvon National Park voor wat het is, helaas. Op de heenweg wilden we er naar toe maar toen was er geen accommodatie in Roma en moesten we uitwijken richting de kust. Voor kamperen was de temperatuur ook nog te laag. Het schijnt wel een prachtig gebied te zijn waar we graag wat tijd voor hadden willen nemen, we bewaren het voor de volgende keer .
We komen pas laat in Rockhampton aan en nemen snel een motelkamer. Gelukkig kunnen we er ook eten maar het is al half tien geweest voordat de kinderen op bed liggen. We slapen wel prima en kunnen weer op tijd op pad. We mikken op Noosa maar besluiten gaande weg, na wat lezen in de Lonely Planet, naar Tin Can Bay te rijden. Daar komen ’s morgens vroeg dolfijnen in de bay, dat zou een belevenis zijn! We duiken in Maryborough een MacDonalds binnen, niet om te snacken maar om in te loggen. Het uploaden van onze website was nog niet volbracht plus we wilden even onze nieuwe bestemming google-en. We kwamen op de website van een B&B en konden na een telefoontje onze weg vervolgen. Aangekomen werden we aangenaam verrast door zeer aardige hosts plus hele beneden verdieping tot onze beschikking. En dat voor minder geld dan de motelkamer van afgelopen nacht, wat ’n mazzel! We hebben lekker pizza gehaald en vanavond liggen we vroeg op bed zodat we morgen op tijd op de kade staan.

De volgende ochtend, 15 augustus, staan we rond 7.40 uur naast de Jetty van Can Tin Bay. We zijn niet de enigen maar gelukkig zijn de dolfijnen er wel. Dat wil zeggen, er zijn er 2 van de zo’n 40 die er rondzwemmen. Ze zijn van een bedreigde soort en daarom worden we verzocht handen te wassen voor het voeren en de dieren niet te aaien. Omdat Tessel het helemaal te gek vindt en Romijn toch een beetje griezelig gaan Edwin en Tessel het water in met de vis en blijven Judith en Romijn op de kade om alles te filmen. De visjes glijden erin als koek dus uiteindelijk, als Tessel 2 beurten heeft gehad, duurt het hele spektakel niet langer dan een half uurtje. Om 9.00 uur zijn we weer terug in ons huisje waar onze gastvrouw Merilyn een heerlijk ontbijtje voor ons heeft neergezet. Vers fruit en zelfgebakken brood, we zitten hier prima! De kinderen willen lekker wat rommelen en wij benutten de tijd met het bekijken van de weersverwachtingen en zoeken een nieuw onderkomen in onze volgende bestemming: Maleny. We vinden iets wat er heel leuk uit ziet en gelukkig blijkt het na een telefoontje beschikbaar. Er is een houtkachel, dat vinden we altijd heel fijn.
Rond de middag doen we snel wat boodschapjes voor de lunch en rijden weer naar de Jetty waar we een motorbootje huren. We varen lekker de baai op en lunchen aan boord. Tessel en Romijn mogen ook even aan het roer, dolle pret natuurlijk. We zien geen schildpadden helaas maar wel een paar mooie kwallen. Volgens Tessel hadden we die nog nooit in het wild gezien, dus dat is weer iets op onze lijst! Na 1½ uur varen en motor kabaal aan ons hoofd gaan we terug naar de kade en rijden een stukje het Cooloola National Park in. We maken een boardwalk wandeling langs Searys Creek en een stuk verderop beklimmen we Carlo Sandblow en kijken uit op een enorme duinpan. Aan de horizon zien we ook rookpluimen uit een bos opstijgen. We horen dat er vorige week blikseminslag is geweest en dat het nog steeds nasmeult. Het was zo heftig geweest dat op een zonnige dag de lucht bijna geheel verduisterd werd. Gelukkig dat we zoiets niet meemaken! Na onze actieve middag komen we weer in ons huisje en kijken een film over walvissen. Zo sluiten we de dag rustig af, morgen weer op pad.

Nog benieuwd naar de filmpjes die gemaakt zijn? Ga naar de websites van Tessel en Romijn voor een voorproefje van hun verhalen.