Gouden Stranden

Op dinsdag 9 augustus arriveren we in Airlie Beach. Het is maar een paar uur rijden dus we komen nog voor de middag aan. We gaan eerst naar het informatiebureau om daar onze tocht naar de Whitsunday eilanden te boeken. Het worden 3 nachtjes logeren met op de 2e dag een boottocht naar Whitehaven Beach, het langste witte strand.
Voor die avond hebben we een kamer tussen de hoofdstraat en het strand, alles lekker dichtbij. De middag gaat op aan de voorbereiding voor het vertrek en luieren bij de lagoon, vergelijkbaar met de citybeach van Brisbane. Ook daar is het water eigenlijk te koud om lang in te blijven en al snel verplaatsen de kinderen naar het strand waar zand is om in te graven en bouwen. We liggen vroeg op bed en zetten voor het eerst deze roadtrip de wekker! We worden om half negen in de haven verwacht. Zul je net zien dat juist deze ochtend de kinderen besluiten eens lekker uit te slapen. Als we al een half uur bezig zijn met inpakken en opruimen beginnen ze zich te roeren. Ze hebben wel zin om op pad te gaan dus het lukt om om 8.00 uur bij de haven aan te komen. Het is gelukkig een heldere en zonnige dag en op de boottocht naar Daydream Island zien we onderweg weer walvissen. In deze wateren hangen ze een beetje rond tot het tijd is om weer naar het zuiden te migreren. Dus ze zijn hier vaak ook lang op een bepaalde plek te zien en laten dan ook veel van zichzelf zien. Ze kunnen opspringen en met hun vinnen op het water klappen, heel speels eigenlijk. Je ziet veel kleinere bootjes voor anker liggen om dat spektakel goed te kunnen volgen. Onze boot blijft maar eventjes hangen en vaart dan weer flink door. Op dit eerste eilandje (het kleinste van de groep eilanden waar op gelogeerd kan worden) bestaat eigenlijk bijna volledig uit resort. Er is een stuk bos waar je doorheen kan wandelen maar dat is binnen 20 minuten gedaan. De stranden bestaan zowat volledig uit aangespoeld koraal. Je kunt er ook snorkelen vanaf het strand maar op de dag dat wij er zijn is het winderig. Daarmee is het zicht niet groot (zanderig water) en de golven te heftig. Edwin gaat wel even proberen maar we besluiten dat het voor Tessel te gevaarlijk is. Romijn gaat lekker op die ene vierkante meter echt strandzand spelen, Tessel waagt zicht weer in het toch wel weer erg frisse zwembad. Gelukkig is er ook een bubbelbad, en juist van het ene in het andere bad overspringen is de grap. Er is ook internet in de lounge zodat we de mail kunnen checken en Romijn heeft wel zin om een stukje op zijn weblog te zetten. ’s Avonds worden er fakkels in de tuin aangestoken en Tessel en Romijn vinden het heel spannend om met z’n tweetjes op pad te gaan. Aangezien er op dit eiland geen verdwalen mogelijk is, kan dat ook prima. Twee andere belangrijke hoogtepunten van die eilandje, zeker voor de kinderen, waren het grote openlucht rif met zeer veel tropische vissen inclusief stingers en haaien, en de Aussie Theme midgetgolf.

De volgende dag staat de cruise naar het witste strand, Whitehaven Beach, op het programma. De cruise start pas om 13.00 uur dus de ochtend wordt benut om het midgetgolfen uit te proberen. Tijdens het broodje eten voor de lunch zien we weer walvissen voorbij zwemmen, tussen de eilanden door. Vanaf het strand was er goed zicht op 2 of 3 walvissen.
En dan de cruise. Het eerste stukje was wat onstuimig vanwege de golven, maar dat werd al snel beter. Ook op deze trip naar het strand weer walvissen gezien. En deze walvis was aan het “spelen”. De walvis sloeg met zijn flippers op de zee wat veel spetters opleverde en hij sprong zelfs één keer. Helaas ging dat te onverwacht om te kunnen fotograferen. De spetters van de sprong hebben we wel :).
Toen het witste en beroemdste strand van Australië. Op dit strand zijn verschillende films opgenomen en je kunt ook meteen zien waarom. Kilometers lang wit zand met blauwe zee en groene begroeiing. Het aan land komen werd toch wel een spectakelstukje. Vanaf de redelijk grote cruiseboot moesten we overstappen op een motorbootje/RIB. En met enig deining is het toch wel goed timen om niet tussen de boten te komen en ook niet je hoofd te stoten tegen de zonwering/dakje. Gelukkig ging dat in één keer goed. Met de RIB naar het strand en dan in de zee springen om tot aan je middel te waden naar het strand. En dat met iets teveel tassen, want met kinderen heb je dat altijd plus de kinderen zelf is het toch wel een kleine operatie. Maar het ging goed en het was nog leuk ook. En wat een mooi strand. Het zand voelt aan als meel en is zo fijn dat je moet opletten met de fotocamera’s, want het kruipt er tussen. Als je met je voeten door het zand schoof, piepte het zand alsof het sneeuw was. Heel veel tijd hadden we helaas niet dus na een uurtje zwemmen, zonnen en zandkasteel bouwen moesten we weer terug. En dat werd weer de operatie, maar dan in omgekeerde volgorde. En als toetje kwam er ook nog een schildpad even ademhalen naast de cruiseboot. Gelukkig zag Tessel hem en nu hebben we ook een zeeschildpad gezien. Leuk hoor!
Rond 18.00 uur kwamen we weer aan op het volgende eiland, Long Island op (hoe origineel) het Long Island Resort. Dit resort is iets meer door de tand des tijd geraakt, maar dat heeft uiteindelijk wel zijn charme. Het eiland is 11 kilometer lang en 1 kilometer breed en daardoor is er meer regenwoud en meer wandelpaden en dieren. De derde dag hebben we eigenlijk alleen maar op het strand gezeten, zandkastelen gemaakt, gesnorkeleld, de kayakken uitgeprobeerd en de vissen en rainbow lorrekiets gevoerd. En tijdens het voeren van de vissen zagen we alweer (wat een gelukvogels zijn we) een zeeschildpad. Het leek er even op dat deze naar onze voerplek op de jetty zwom maar helaas draaide hij zich weer om. Maar nu wel een foto kunnen maken van zijn koppie.
Op het eiland zijn ook verschillende kinderen, Britse, Franse en Nederlandse (die in Brisbane wonen). En Tessel en Romijn hebben vooral vriendjes gemaakt met twee Britse zusjes. Gezellig hoor voor ze. Tikkertje, verstoppertje, pingpongen, etc., etc.
En nu, 13 augustus, weer terug naar het vasteland. Nog even een ochtendje spelen op het strand, website bijwerken, nog vissen voeren en dan weer op weg naar het zuiden.