Ultieme Outback

Op donderdag 4 augustus rijden we in stijl weg: met een tropische regenbui uit het tropisch regenwoud. Dat is goed afscheid nemen want het was zo’n heerlijke plek dat we nu met minder smart vertrekken. Volgens de weersvoorspellingen is het de komende dagen nat en kouder aan de kust. Dus besluiten we ons geluk in het Westen te beproeven. Er zijn daar lavagrotten die het langst ter wereld zijn en er is een prachtige kloof, midden in de Savanne. En als het goed is liggen de temperaturen wat hoger.
We rijden dus weg in de regen, die al snel overgaat in miezer en mist en dat houdt de eerste 2 uur aan. Pas als we uit de Tablelands zijn en van de groene heuvel de Savanne inrijden stopt de nattigheid, hoewel het erg bewolkt blijft. We stoppen onderweg voor een wandeling naar de Millstream Falls, de breedste waterval van Queensland. Heel mooi. De volgende pauze stop is bij de hete bronnen van Innot Hot Springs. Het is een heet stroompje wat de beek instroomt. Op de plekken waar het koude beekwater mengt met de bron is het heerlijk warm. Uiteindelijk komen we om een uurtje of half 2 bij het Undara Lava Tube National Park aan. Het is een toeristisch oord in een verder uitgestorven gebied, alle faciliteiten op een paar vierkante kilometers, waar je dan ook volledig van afhankelijk bent. Je kunt er slapen in oude treinwagons, een interessant onderkomen voor vooral de kinderen. Ze gaan gelijk ‘treintje spelen’. ’s Middags kunnen we mee met een excursie, een wandeling van 2 uur naar verschillende lavagrotten. Je mag hier niet zelf op verkenning gaan in de lavatubes. En ook als je een wandeling in de omgeving maakt moet je je registreren en weer melden bij terugkomst. Ze willen geen toeristen kwijt raken! De tour is interessant, over de oorsprong en de ontdekkingen van het park. Op weg ernaar toe zien we de eerste wallaroes, altijd weer een leuk gezicht. De wandelingen zijn leuk, voor de kinderen is het praatje soms wat afzien. Ze verstaan het niet en vinden het wachten saai. Gelukkig hebben ze hun eigen cameraatje bij zich zodat ze zelf foto’s kunnen maken. ’s Avonds eten we op het complex, het is eigenlijk te duur voor een weinig smaakvolle hap. Dat zijn we beter gewend. We lopen nog even naar het kampvuur waar een medewerker een praatje houdt over de sterrenbeelden. Maar dat is voor ons niet zo boeiend en het is ook best koud, ’s avonds op de steppe! We duiken onze wagon in en gaan lekker slapen.
De volgende dag kunnen we ontbijten in de bush, bij het kampvuur. We zijn de laatsten (om 8.15 uur) en eten snel door want de crew wil opruimen. We besluiten nog even naar een verhoging te wandelen waar we zicht hebben op de vulkaan waar de lavatubes uit voortgekomen zijn. Het is goede ochtendgymnastiek. Daarna gaan we op weg naar onze volgende bestemming: de Cobbold Gorge. We rijden verder de outback in. Het gebied wordt Savannah Country genoemd, het is grasland met ecalyptusbomen langs rode grindwegen. Op het eerste stuk van de rit, wat nog over asfalt gaat, moeten we rekening houden met roadtrucks. Wij kijken er stiekem een beetje naar uit maar komen er geen tegen. Het laatste stuk, vanaf George Town, is gravil en is 1/3 van de afstand maar kost evenveel tijd. Als we rond 14.00 uur aankomen zijn we aangenaam verrast. Het is een prettig kampeerterrein midden in de natuur met mooie, schonen faciliteiten. Er is een restaurantje en winkeltje met het hoogst nodige. En we mogen hier een eigen vuurtje maken met gesprokkeld hout, helemaal fijn.

Hierbij alvast een filmpje van onze rit naar Cobbold Gorge: http://www.youtube.com/watch?v=1sBM9n9qSnI
Deel 2 van onze avonturen in de Cobbold Gorge: http://www.youtube.com/watch?v=D7hfAHb0vDY