Eindelijk kamperen (deel 2)

Ja hoor, op woensdag 20 juli was het eindelijk zover. ’s Morgens verlieten enkele kampeerders de camping en konden wij onze bungalowtent gaan opzetten. We hadden de hele dag voor ons en daarom konden we zonder stress ontdekken hoe het allemaal in elkaar moest. Uiteindelijk, ook met het inrichten ervan, waren we 2 uurtjes zoet. Maar toen stond er ook wat, en wat waren wij trots!!!
De kinderen hadden het strand als speeltuin dus daar hadden we geen omkijken naar. Wel voelden we dat we een behoorlijke inspanning hadden geleverd in een tot nu toe luie en gepamperde reis. Dus ons idee dat als we eenmaal op een camping stonden we daar zeker 4-5 nachten zouden blijven staan, werd sterk ondersteund.
Ellis Beach heeft een prachtig, bounty strand waar we veel van onze tijd hier hebben doorgebracht. We zijn wel een aantal keer boodschappen gaan doen. Hebben een bodyboard, voetbal en snorkelset gekocht. Hebben in Port Douglas lekker koffie gedronken om de websites van de kinderen te updaten omdat de laatste schooldag in zicht kwam. Hebben heerlijk gelunched bij Tahla Bay Resort waar de lorrekiets naast ons in de boom aan het badderen waren. En we hebben Hartleys Crocodile Adventure Park bezocht en weer veel bijzondere dieren gezien en over ze geleerd.
Ja, we hebben genoten van ons verblijf hier op Ellis Beach. Maar het ligt ook aan de doorgaande weg naar Port Douglas en daar raast best wat verkeer overheen. Daarbij is het de enige camping in zijn soort tussen 2 steden en dus erg populair en daarom ook erg druk. We hebben ons daar 4 dagen redelijk voor kunnen afsluiten, je zit tenslotte ook meestal niet bij je tent. Maar nu we morgen weer verder trekken kijken we uit naar een wat rustigere, breder opgezette camping. En liefst eentje waar we een kampvuurtje kunnen stoken. Voordat we weer gaan kamperen zullen we eerst een paar nachtjes in Port Douglas doorbrengen. Weer even lekker genieten van luxe en onszelf en alle apparaten opladen ;-).
In Port Douglas zijn we weer dezelfde rondtrekkende Nederlanders tegengekomen als in Horseshoe Bay. We wisten natuurlijk wel dat ze ook in Port Douglas zouden zijn als wij er waren, maar dat je ze dan gewoon weer tegenkomt in de winkelstraat is dan wel weer grappig. We hadden ook hun mobiele nummer dus we zouden sowieso even afspreken met elkaar. Zij hebben een zoontje, Dylan, die net een half jaartje jonger is dan Romijn. En dat zijn dan natuurlijk dikke maatjes. Deze avond hebben we gebbqed bij hen in het resort waar zij zitten. Gezellig hoor!

Hierbij nog twee filmpjes van het kamperen en het spelen op het strand:
1. http://www.youtube.com/watch?v=ejrexLLdIEk
2. http://www.youtube.com/watch?v=VGUh0g3j2M0