Hagedillen en het Grote Wallabie Spel(letje)

10 en 11 februari

De dag begon met een heerlijk ontbijtje. Althans, de dag begon eigenlijk met het vroege wakker worden van Romijn. Half zes, dat was toch wel vroeg. We hebben zijn onrust nog wel een beetje kunnen uistellen tot kwart over zes, maar daarna wilde meneertje echt niet meer slapen. Dus dan maar een filmpje kijken in de huiskamer op de laptop. Helaas werd door al het rumoer Tessel ook wakker en voor haar is dat echt te vroeg. Gevolg was dat Judith in de huiskamer zat met twee kindjes en Edwin nog een beetje mocht door slapen. Morgenochtend de rollen omdraaien.
Maar goed , na de “early rise” hadden we dus een heerlijk ontbijtje. We zaten in de eetkamer aan de achterkant van het huis, dat uitkomt op de patio en die sluit dan weer aan op de trap naar beneden voor de tuin. Heerlijk ontbijten in de ochtendlucht dus. Een goede start, kunnen we wel zeggen.
Daarna zijn we Brisbane ingegaan om de stad te bekijken en een beetje te shoppen. Helaas kom je niet zo heel ver met de kids dus wat is wel eens jammer, je ziet toch maar een klein gedeelte met ze. In het centrum op zoek naar wat kleding voor Judith lukte niet zo goed want we leken in de Kalverstraat van Brisbane te zijn beland waar vooral kleding voor jongeren hing (en dat kan toch echt niet meer). Rond de lunch zijn weer in de auto gestapt richting de South Bay. We hadden beloofd dat we zouden gaan zwemmen aan het kunstmatige strandje langs de rivier. Eigenlijk een groot zwembad dat is volgestort met mooi wit zand. En op zondag is het dan natuurlijk druk daar: zien en gezien worden. Maar we hebben een mooi plekje weten te claimen in de schaduw van een palmboom. Tessel was natuurlijk door het dolle heen want die kon weer lekker springen en duiken. Romijntje vindt het natuurlijk ook prachtig, lekker in het zand met de auto spelen. Echt een jongetje!
Op South Bank kun je ook gemakkelijk een hele dag doorbrengen. Er zijn stukjes park waar bbqs in staan (die ook de hele dag bezet blijven door grote groepen die blijkbaar niet met elkaar thuis maar in een publieke ruimte afspreken, vooral om verjaardagen te vieren lijkt het). En als je niet zelf wil koken zijn er volop eettentjes, van fancy tot afhaal. Met de promonade en de city beach is het een heel gezellig stukje stad.
Na zo’n middagje ‘strand’, waar het gelukkig vrij bewolkt was anders zou het veel te warm zijn geweest, besloten we in onze B&B pizza te bestellen. Het zal er wel aan hebben gelegen dat het zondagavond was want helaas duurde het wel een uur voordat onze koude pizza aankwamen, zogenaamd omdat ze bij het ‘verkeerde huis’ stonden. Die smoes kennen ze hier dus ook. De kinderen lagen dus weer net iets later in bed dan we voor ogen hadden. Op tijd naar bed gaan lukt maar moeilijk als je op vakantie bent! Gelukkig sliepen we de volgende dag wel een uurtje langer door. Op tijd wakker zijn heeft wel als voordeel dat we op tijd op pad gaan, ook niet één van onze sterkste punten. Maar vandaag, op maandag 11 februari moeten we de auto gaan inleveren en het vliegtuig naar Perth pakken. Oeps, vergeten te tanken (we zijn wel beter geworden in het niet achterlaten van één of ander maar…). Wel rustig de tijd om de terminal op en neer te gaan omdat we niet secuur genoeg gekeken hadden waar we precies moesten zijn (probeer het hoofd maar koel te houden met een overgeladen kar met tassen en 2 net niet goed uitgeslapen kinders). Maar uiteindelijk ging het toch vrij gemakkelijk en hadden we tijd voor een vroege lunch. Het vliegtuig vertrok precies op tijd en het is niet te geloven maar Romijn heeft wel 3 uur op Judith’s schoot liggen slapen terwijl Edwin onvermoeibaar spelletjes met Tessel deed om voor haar de reistijd te overbruggen. Al met al weer geluk met een goeie vlucht. De prijs kwam ’s avonds pas toen we uiteindelijk in het hotel waren gearriveerd en om 7 uur aan tafel gingen (met gevoelstijd 9 uur want in nog geen week hadden we 2x een tijdsgrens van een uur gepasseerd)en Romijn stuiterend door het restaurant ging. Gelukkig voor ons zit ons hotel vol grijze hoofdjes die vol vertedering (denkend aan hun eigen kleinkinderen) wel om hem konden lachen. Wij bleven ook net doen alsof er niets aan de hand was maar hebben wel in record tempo gegeten. Tessel had gelukkig haar favoriete spaghetti Bolognese dus die ging zeker niet hongerig slapen. We zijn maar allemaal tegelijk gaan slapen, met de airco voluit (had ik al verteld dat het hier achter in de 30 graden is?)

12 februari

Ondanks het uurtje tijd verschil met Brisbane, waar we nog niet over het uurtje tijdverschil waren met New South Wales, hebben we redelijk ‘uitgeslapen’. We hebben hier gelukkig maar een klein raam waar gevoerde gordijnen voor hangen. En het lijkt hier ook later licht te worden. Dus ons gevreesde wakker worden om 5 uur gebeurde gelukkig niet, het werd een uurtje of 7. Toch merkten we in de loop van de ochtend, terwijl we in Perth Centrum wat souvenirs gingen shoppen, dat de kinderen nog steeds moe waren. Het was ook eigenlijk te warm om buiten te zijn, een wandeling naar het park bleek al snel niet te doen. Dus na de lunch, in een oude jongensschool wat een erg leuke locatie was, zijn we lekker teruggegaan naar ons hotel en hebben we allemaal gerust. Het lukte Tessel niet om in slaap te komen maar na een uurtje stil zijn mocht ze met mama naar het zwembad. Dat is toch wel weer heel fijn, de enige plek waar ze geniet van de warmte buiten! Romijntje slaapt een gat in de middag en dat is maar goed ook want goed slapen is goed voor zijn humeur, zullen we maar zeggen!

Nog een klein ps-je wat we nog steeds willen vertellen. Sinds Romijn en Tessel de wallabies hebben gevoerd op onze campertocht spelen ze nu heel vaak wallabie met elkaar. Dan is Tessel de wallabie en Romijn voert haar dan met blaadjes sla, of blaadjes munt, of ander groen voer dat met ontbijt, lunch of diner komt. Ach ja, zo krijgen ze ook weer hun groente binnen!
En de tweede ps is dat Romijntje in Brisbane als enige een hagedil spotte. Zo noemde hij hem. Alle volwassenen liepen er straal voorbij maar als je op zijn niveautje kijkt dan was de hagedil niet te missen. Vandaar de foto van een hele mooie, spannende hagedil ;-)