Ben Lomond farmstay en het regenwoud
Door: Edwin, Judith, Tessel & Romijn
Blijf op de hoogte en volg Edwin
09 Februari 2008 | Australië, Brisbane
6 februari
We zitten nu in een chaletje midden in het regenwoud, een uurtje ten Zuiden van Brisbane. We zijn tegen de schemer aangekomen, in een tropische regenbui (het woud doet zijn naam eer aan) en daarom hebben we nog niet veel meer gezien dan de binnenkant van ons onderkomen voor de komende 2 nachtjes. Het is een erg compleet huisje, best luxe (met enorm bubbelbad en houtkachel), één van 10 op het terrein. Er is ook een aparte sauna en spa. Er schijnen hier veel ‘honeymooners’ te komen, de eigenaar heeft een hele muur vol met hun foto’s in zijn kantoor. Wij waren heel blij dat we eindelijk gearriveerd waren, de tocht van vandaag was iets te lang vanwege de bergroute die we moesten nemen. Heel mooi, met prachtige uitzichten maar vermoeiend rijden en als je achter een langzaam voertuig zit, zit je er wel een poosje achter! Gelukkig waren zowel Tessel als Romijn een poosje in slaap en hebben ze 2 filmpjes kunnen kijken. Tessel kan soms nog wel eens last van wagenziekte hebben maar ze had gemberpillen ingenomen en sliep voor een deel dus gelukkig viel het vandaag mee. Maar goed, we hebben er toch een ‘werkdag’ over gedaan om van de boerderij in Ben Lomond naar hier te komen, in Springbrook. Wel inclusief een koffie pauze en lunchbreak. Vooral bij die laatste stop hebben we uitgebreid genoten van de prachtige tuin en het sinds lange tijd droge weer. Vandaag begon het pas aan het eind van de dag te regenen en volgens de weersberichten blijft het redelijk de komende dagen. Het is hier sinds 30 jaar niet meer zo nat geweest (hebben wij net natuurlijk). Op onze weg hier naartoe hebben we op verschillende plaatsen de verschrikkelijke gevolgen van overstromingen gezien van vorige maand. Het schijnt dat veel vee is omgekomen en je kunt aan de bomen rondom de creeks zien hoe hoog het water is gekomen. Terug naar die theetuin, die werd bediend door ene Annie die ook een nursery runde (een tuincentrum)met eenden en kippen. Leuk voor de kinderen en al het eten was vers en homecooking, heerlijk! Het was alsof we bij haar op bezoek waren, zo knus. En er was ook nog een hele mooie grote spin op de wc van de tea garden. Zo groot als de hand van Tessel als ze haar vingers spreid. Echt een joekel met haren en “klauwen”. Dus die hebben we op de foto gezet, speciaal voor Mindel, ons nichtje. :)
Even terug naar waar we de vorige keer gebleven waren. We verlieten Bonville met het heerlijke zwembad na 2 dagen regen met een zeldzame opklaring. Het is desondanks nog steeds warm genoeg om in korte broek rond te lopen maar de vochtigheid is heel hoog. De was die al een dag aan de lijn hing, moesten we klam meenemen. Gelukkig had de cottage die we op de boerderij hadden een houtkachel met een hekwerk, speciaal voor natte was volgens de boerin. De kinderen vonden het prachtig om op een werkende boerderij te zijn. Ze mochten de schapen, kippen/eenden (chucks volgens de boerin) voeren en eieren rapen. ’s Avonds aten we met de boer en boerin mee aan tafel en vooral Tessel at heel braaf haar bordje helemaal leeg (en de helft van mama’s vlees). Er was een grote tuin om in te spelen en veel oud speelgoed wat door de nieuwigheid helemaal interessant was. En ‘on top of that’, Tessel had een stapelbed! Een echte en natuurlijk wilde ze in het bovenste bed slapen. Ja, we hadden het ondanks het natte weer best weer goed getroffen en hebben ons ook daar prima vermaakt. Het was niet luxe, maar de home made cookies en cake en avondeten bij de gastheer en -vrouw gaven dit bezoek wel charme. Het is leuk om bij mensen thuis persoonlijk te horen hoe ze leven en wat hun geschiedenis met hun land en bedrijf is. Erg genoten van hun gastvrijheid. We hebben deze reis 4 farmstays geboekt en deze eerste was erg geslaagd. Zoals Tessel het verwoorde: het ruikt hier zo lekker naar boerderij (lees: mest)! Aan vliegen dan ook geen gebrek, vandaar die leuke netjes over onze hoeden (konden we die Australische belevenis ook eens meemaken).
Enfin, van de boerenheuvels met mist en onweer aan de horizon zitten we nu in het regenwoud, een heel andere omgeving. Onze eerste wildlife encounters hebben we er al weer opzitten, wonderbaarlijk genoeg werden we verrast door een heuse echte kreeft die aan de andere kant van de glazen schuifdeur doet alsof hij naar binnen wil (hij zit er nog steeds!). Sterker nog, hij tikt met zijn schaar tegen het raam aan. Maar als we de deur opendoen om hem uit te nodigen voor een glaasje port (complimentary van het chalet) dan haast hij zich weg. Of was het misschien het flitslicht van het fototoestel dat ie niet prettig vond?
Verder hebben we nog een “gast”, of eigenlijk zijn wij zijn gasten. Weer een heuse possum. We waren al een beetje gewaarschuwd voor de possums. Als we de beesten willen voeren dat hoef je alleen maar een schaaltje met fruit neer te zetten om ze te lokken. Dat lukt dus ook zonder lokvoer. De ontdekking kwam met een geschrokken Edwin die naar buiten liep om even met de zaklantaarn te schijnen. Zat dat beest gewoon direct naast hem op de bbq, met zijn neus naar voren om te kijken of Edwin iets lekkers bij zich had. Wij blijven wat dat betreft weer toch een beetje city slickers.
7 februari
Joepie, wat een mooie strak blauwe lucht. We wisten bijna niet meer hoe dat eruit zag. Het is ’s morgens vroeg al warmer buiten dan in het chalet. Dat is het enige nadeel van ons huisje, het is toch wel een beetje bedompt. Er is geen gaasdeur en we mogen de deur niet openzetten want dan is de kans groot dat we aanloop krijgen. We hebben allemaal goed geslapen en omdat we gisteren de grens tussen New South Wales en Queensland zijn overgegaan is de klok naar een uurtje vroeger gegaan. We zijn dus ‘vroeg’ op pad, in de buurt zijn een paar mooie lookouts en watervallen om te bekijken. Een klein wandelingetje door het regenwoud zien we wel zitten.
De eerste lookout is de Best of All Lookout. De naam belooft dus veel. De wandeling door het regenwoud was kort en makkelijk begaanbaar voor de kids. Maar toch ook wel weer een leuk avontuur voor ze. In dat stukje regenwoud waren ook bomen uit de oertijd van 20 tot 30 miljoen jaar geleden. Ze noemen het de Antarctic Beech (beuk) omdat Australië ooit bij Antartica hoorde en kennelijk is na het opwarmen van dit stuk land dit stuk woud ontstaan. Wel mooie bomen en één exemplaar was kennelijk 2000 jaar oud. Vervolgens kwamen we op de rand uit van de oude vulkaankrater. Dit is een gigantische vallei ondertussen en niet meer echt herkenbaar als krater. Maar wel een heel mooi uitzicht.
Wandeling twee ging naar de Natural Bridge. Een grote waterval die in de loop der tijd de rotsen heeft uitgeslepen tot een brug. Ook een leuke wandeling, maar helaas waren de tracks voor een gedeelte afgesloten vanwege de schade van de overstromingen van december. Stukken hek aan de rand van de waterval waren weggeslagen. Helaas dus, maar het mooiste gedeelte hebben we kunnen zien.
Na al onze ochtendinspanningen is het weer tijd voor alweer een mooie tuin met homecooking. Aan de overkant hebben we uitzicht op de wolkenkrabbers van Brisbane en de zee. We zijn immers maar een uurtje weg van de kust. Als het weer het morgen toelaat gaan we morgen via het strand naar onze volgende farmstay.
We zitten nu in een chaletje midden in het regenwoud, een uurtje ten Zuiden van Brisbane. We zijn tegen de schemer aangekomen, in een tropische regenbui (het woud doet zijn naam eer aan) en daarom hebben we nog niet veel meer gezien dan de binnenkant van ons onderkomen voor de komende 2 nachtjes. Het is een erg compleet huisje, best luxe (met enorm bubbelbad en houtkachel), één van 10 op het terrein. Er is ook een aparte sauna en spa. Er schijnen hier veel ‘honeymooners’ te komen, de eigenaar heeft een hele muur vol met hun foto’s in zijn kantoor. Wij waren heel blij dat we eindelijk gearriveerd waren, de tocht van vandaag was iets te lang vanwege de bergroute die we moesten nemen. Heel mooi, met prachtige uitzichten maar vermoeiend rijden en als je achter een langzaam voertuig zit, zit je er wel een poosje achter! Gelukkig waren zowel Tessel als Romijn een poosje in slaap en hebben ze 2 filmpjes kunnen kijken. Tessel kan soms nog wel eens last van wagenziekte hebben maar ze had gemberpillen ingenomen en sliep voor een deel dus gelukkig viel het vandaag mee. Maar goed, we hebben er toch een ‘werkdag’ over gedaan om van de boerderij in Ben Lomond naar hier te komen, in Springbrook. Wel inclusief een koffie pauze en lunchbreak. Vooral bij die laatste stop hebben we uitgebreid genoten van de prachtige tuin en het sinds lange tijd droge weer. Vandaag begon het pas aan het eind van de dag te regenen en volgens de weersberichten blijft het redelijk de komende dagen. Het is hier sinds 30 jaar niet meer zo nat geweest (hebben wij net natuurlijk). Op onze weg hier naartoe hebben we op verschillende plaatsen de verschrikkelijke gevolgen van overstromingen gezien van vorige maand. Het schijnt dat veel vee is omgekomen en je kunt aan de bomen rondom de creeks zien hoe hoog het water is gekomen. Terug naar die theetuin, die werd bediend door ene Annie die ook een nursery runde (een tuincentrum)met eenden en kippen. Leuk voor de kinderen en al het eten was vers en homecooking, heerlijk! Het was alsof we bij haar op bezoek waren, zo knus. En er was ook nog een hele mooie grote spin op de wc van de tea garden. Zo groot als de hand van Tessel als ze haar vingers spreid. Echt een joekel met haren en “klauwen”. Dus die hebben we op de foto gezet, speciaal voor Mindel, ons nichtje. :)
Even terug naar waar we de vorige keer gebleven waren. We verlieten Bonville met het heerlijke zwembad na 2 dagen regen met een zeldzame opklaring. Het is desondanks nog steeds warm genoeg om in korte broek rond te lopen maar de vochtigheid is heel hoog. De was die al een dag aan de lijn hing, moesten we klam meenemen. Gelukkig had de cottage die we op de boerderij hadden een houtkachel met een hekwerk, speciaal voor natte was volgens de boerin. De kinderen vonden het prachtig om op een werkende boerderij te zijn. Ze mochten de schapen, kippen/eenden (chucks volgens de boerin) voeren en eieren rapen. ’s Avonds aten we met de boer en boerin mee aan tafel en vooral Tessel at heel braaf haar bordje helemaal leeg (en de helft van mama’s vlees). Er was een grote tuin om in te spelen en veel oud speelgoed wat door de nieuwigheid helemaal interessant was. En ‘on top of that’, Tessel had een stapelbed! Een echte en natuurlijk wilde ze in het bovenste bed slapen. Ja, we hadden het ondanks het natte weer best weer goed getroffen en hebben ons ook daar prima vermaakt. Het was niet luxe, maar de home made cookies en cake en avondeten bij de gastheer en -vrouw gaven dit bezoek wel charme. Het is leuk om bij mensen thuis persoonlijk te horen hoe ze leven en wat hun geschiedenis met hun land en bedrijf is. Erg genoten van hun gastvrijheid. We hebben deze reis 4 farmstays geboekt en deze eerste was erg geslaagd. Zoals Tessel het verwoorde: het ruikt hier zo lekker naar boerderij (lees: mest)! Aan vliegen dan ook geen gebrek, vandaar die leuke netjes over onze hoeden (konden we die Australische belevenis ook eens meemaken).
Enfin, van de boerenheuvels met mist en onweer aan de horizon zitten we nu in het regenwoud, een heel andere omgeving. Onze eerste wildlife encounters hebben we er al weer opzitten, wonderbaarlijk genoeg werden we verrast door een heuse echte kreeft die aan de andere kant van de glazen schuifdeur doet alsof hij naar binnen wil (hij zit er nog steeds!). Sterker nog, hij tikt met zijn schaar tegen het raam aan. Maar als we de deur opendoen om hem uit te nodigen voor een glaasje port (complimentary van het chalet) dan haast hij zich weg. Of was het misschien het flitslicht van het fototoestel dat ie niet prettig vond?
Verder hebben we nog een “gast”, of eigenlijk zijn wij zijn gasten. Weer een heuse possum. We waren al een beetje gewaarschuwd voor de possums. Als we de beesten willen voeren dat hoef je alleen maar een schaaltje met fruit neer te zetten om ze te lokken. Dat lukt dus ook zonder lokvoer. De ontdekking kwam met een geschrokken Edwin die naar buiten liep om even met de zaklantaarn te schijnen. Zat dat beest gewoon direct naast hem op de bbq, met zijn neus naar voren om te kijken of Edwin iets lekkers bij zich had. Wij blijven wat dat betreft weer toch een beetje city slickers.
7 februari
Joepie, wat een mooie strak blauwe lucht. We wisten bijna niet meer hoe dat eruit zag. Het is ’s morgens vroeg al warmer buiten dan in het chalet. Dat is het enige nadeel van ons huisje, het is toch wel een beetje bedompt. Er is geen gaasdeur en we mogen de deur niet openzetten want dan is de kans groot dat we aanloop krijgen. We hebben allemaal goed geslapen en omdat we gisteren de grens tussen New South Wales en Queensland zijn overgegaan is de klok naar een uurtje vroeger gegaan. We zijn dus ‘vroeg’ op pad, in de buurt zijn een paar mooie lookouts en watervallen om te bekijken. Een klein wandelingetje door het regenwoud zien we wel zitten.
De eerste lookout is de Best of All Lookout. De naam belooft dus veel. De wandeling door het regenwoud was kort en makkelijk begaanbaar voor de kids. Maar toch ook wel weer een leuk avontuur voor ze. In dat stukje regenwoud waren ook bomen uit de oertijd van 20 tot 30 miljoen jaar geleden. Ze noemen het de Antarctic Beech (beuk) omdat Australië ooit bij Antartica hoorde en kennelijk is na het opwarmen van dit stuk land dit stuk woud ontstaan. Wel mooie bomen en één exemplaar was kennelijk 2000 jaar oud. Vervolgens kwamen we op de rand uit van de oude vulkaankrater. Dit is een gigantische vallei ondertussen en niet meer echt herkenbaar als krater. Maar wel een heel mooi uitzicht.
Wandeling twee ging naar de Natural Bridge. Een grote waterval die in de loop der tijd de rotsen heeft uitgeslepen tot een brug. Ook een leuke wandeling, maar helaas waren de tracks voor een gedeelte afgesloten vanwege de schade van de overstromingen van december. Stukken hek aan de rand van de waterval waren weggeslagen. Helaas dus, maar het mooiste gedeelte hebben we kunnen zien.
Na al onze ochtendinspanningen is het weer tijd voor alweer een mooie tuin met homecooking. Aan de overkant hebben we uitzicht op de wolkenkrabbers van Brisbane en de zee. We zijn immers maar een uurtje weg van de kust. Als het weer het morgen toelaat gaan we morgen via het strand naar onze volgende farmstay.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
