Kangeroe expeditie en de Lange Tocht

14 & 15 januari
Gisteren zijn we vanuit onze camping aan het strand helemaal naar het zuiden gereden, naar Deep Creek National Park. Aangeraden door onze gastvrouw Bernadette van de Seapod maar ook een plek waar wij zelf goede herinneringen aan hadden van 7 jaren geleden. Er leven namelijk kangaroes in het wild die tot vlak bij het kampeerterrein komen. Je mag ze niet voeren, het zijn echt wilde dieren, ze blijven ook op afstand maar kijken net zo nieuwsgierig naar ons als wij naar hen. In zo’n nationaal park logeren is wel een beetje primitief want er is geen hook-up. Dus toen bleek dat de batterij wel snel leeg liep, bleek dat we niet én de koelkast én de waterpomp én de lampen aan konden houden. Even improviseren met toerbeurten. Gelukkig presteerden we het om nu eens wel rond zes uur te eten. Edwin had voor het eerst onze keuken ten volle benut en rijst, corn en lamsvlees klaargemaakt. De kids hebben gebunkerd en sinds lange tijd weer heel goed gegeten. Toen we na het eten op kangaroe expeditie gingen en in de koele, winderige schemer werden beloond met een prachtig uitzicht konden de kids lekker op tijd hun bed in. En dat was wel nodig want het lukt ons maar moeilijk om ze voor half tien te laten inslapen. Ze slapen dan wel uit tot een uur of negen maar op veel campings moet je om tien uur weer wegwezen en dat lukt ons niet zo goed als we zo laat op zijn. Vanochtend werd het toch ook weer kwart voor negen toen Tessel als eerste wakker werd. Zelfs Romijn is een uitslaper geworden, het moet niet gekker worden. Toen we wakker werden viel wel op hoe warm het al was, terwijl het ’s nachts nog behoorlijk fris was. Lekker buiten ontbijten dachten we dus optimistisch. Maar je hebt hier in Australië van die kleine, irritante vliegjes die heel hardnekkig op je blijven zitten. Dus na een half uurtje zijn we maar snel vertrokken. We hadden een lange reis voor de boeg want het plan was om aan het eind van de dag aan het begin van de kust naar de Great Ocean Road uit te komen. Na een eerste ruk zijn we gaan pauzeren in Strathalbyn, een pittoresk dorpje met veel cafeetjes. Het was er erg warm, gelukkig bood de supermarkt een welkome verfrissing. Voor Tessel hebben we bij een feestwinkel vast wat versiering en uitnodigingen gekocht voor haar verjaardag. Het duurt nog even maar voorpret is ook leuk… Na deze onderbreking gingen we weer op weg en heeft Edwin met wat gemacguyver de dvd kunnen laten werken. Daar waren de kids erg blij mee want zo lang rijden is toch wel snel heel saai. Gelukkig viel eerst Romijn en daarna Tessel in slaap zodat de tijd nog sneller ging. Maar na drie en een half uur waren we het allemaal zat en hebben de eerste beste camping opgezocht. Gelukkig pal aan zee en op tijd om nog ergens lobster te gaan eten. De locale diner leek net een soort filmset van een gat waar je niet dood gevonden wil worden maar voordeel was wel dat we binnen een uur gegeten hadden en nog tijd hadden voor een bezoekje aan de speeltuin aan de overkant. Daarna de wandeling terug met een detour via het strand en de kinders waren weer goed uitgeraasd. Al met al een gezellige dag en het vooruitzicht op een paar mooie dagen aan de Great Ocean Road.