Warrawong en Seapod

8 en 9 januari

We zijn vanmiddag aangekomen in onze B&B aan het strand van Adelaide. Het is altijd spannend of iets wat je via internet hebt geboekt wel aan de verwachtingen zal voldoen maar tot nu toe gaat alles erg voorspoedig. Mt. Lofty House lag prachtig in de heuvels en nadat we met de kids ons voorgerecht ophadden konden we terwijl zij sliepen heerlijk van Australische haute cuisine genieten. Warrawong was avontuurlijk met een nachtwandeling en slapen in een soort van tent. Ook daar viel het eten trouwens erg mee, alleen toen Tessel er achter kwam dat wij kangaroe op ons bord hadden liggen kregen we wel een opgetrokken wenkbrauw. Toch wilde ze best een hapje proeven… En nu boffen we weer enorm met ons stekje ‘Seapod’ pal aan het strand. De gastvrouw Bernadette heeft alles tot in de puntjes verzorgd en is bijzonder aardig. Met een huiskamer met slaapbank, slaapkamer en badkamer helemaal voor ons alleen hebben we eigenlijk een soort appartementje. We kunnen alleen niet koken maar wel take-away eten op onze veranda met uitzicht op de zee (zie video). Er zijn 2 speeltuinen op loopafstand en hier in Australië zijn die gelukkig vaak overdekt. Morgen hebben we met Moya’s broer Tim en zijn gezin afgesproken die bij opa Jeff logeren. Hun jongste Tom is even oud als Romijn. Vrijdag gaan we bij oom Aad en Betty langs. Helaas zal Betty voor een operatie in het ziekenhuis zijn en zullen we hen niet uitgebreid zien deze trip.
Even terug naar gisteren. Vanuit ons hotel zijn we naar Cleland park gegaan, een dierenpark met lokale dieren die in verschillende buitenverblijven te bewonderen zijn. De kids kregen voer mee en konden er geen genoeg van krijgen de kangaroes uit de hand te laten eten. En wij natuurlijk niet genoeg van het fotograferen van die aandoenlijke taferelen! De koala’s waren ook zeer in trek, hoewel die koala die ik later tijdens de nachtwandeling in Warrawong zag lopen natuurlijk indrukwekkender is dan die zogenaamde tamme versie. Net zo goed als dat het vogelbekdier in Warrawong die ons met een paar verschijningen vereerde absoluut spannender was dan zijn college in de Sydney Zoo! Na een opwindende dag in Cleland kwamen we aan het eind van de middag aan in Warrawong, een bijzonder natuurpark waar de oprichter er zijn levenswerk van heeft gemaakt om een stukje echt Australië te creëren. Hij heeft een groot hek om het terrein geplaatst om de lokale flora en fauna te beschermen. Ook heeft hij alles wat van Europa is overgebracht uitgerooid (inclusief de kat van de buren waar hij een hoed van had gemaakt waar hij pontificaal mee rondliep). Sinds kort is het in nieuwe handen en gelukkig hebben we niet gemerkt dat er iets van de unieke ervaring is afgegaan. Vanochtend hebben we nog kunnen genieten van een dierenshow, met de mogelijkheid om allerlei beestje aan de raken (zie foto’s). En oh ja, ook heel belangrijk, Tessel is gebeten door een mier. Dat moeten jullie wel weten voor als ze weer thuiskomt. Daar begint ze vast ook over. En ze bleef ook herhalen “dat het niet eerlijk is, want ze doet kleine diertjes nooit pijn, dus waarom moet ik nu gestoken worden”. Het is niet eerlijk!
Na zoveel natuur zijn we via de Adelaide Hills (oa via Cherryville waar Judith mooie herinneringen aan heeft van toen ze als 11-jarig meisje daar wel eens logeerde) gereden om Romijn een lekker dut te laten doen. Onderweg zijn we nog gestopt om heerlijk sushi’s te lunchen en aan het eind van vanmiddag zijn we op onze bestemming voor de komende dagen aangekomen. Na de installatie moesten we natuurlijk het strand op en werden de strand outfits getest. Tot nu toe hebben we ons steeds goed beschermd tegen de zon wat héél belangrijk is. Daarna pizza eten op de boulevard annex kermisparkje. Ook gezellig en nu gaat de familie crashen in bed. Welterusten!